آب بندی تونل های بین شهری با استفاده از ژئوممبران (مطالعه موردی:تونل باغان، محور جدید سنندج - مریوان)
شرکت مهندسین مشاور راه‌یاب ملل به عنوان تنها شرکت فول گرید راه‌سازی تجربیات متعدد و منحصر به فردی در زمینه نظارت عالیه و کارگاهی بر پروژه‌های عمرانی دارد. از این روی مهندسین مشاور راه‌یاب ملل قصد دارد با هدف هم‌افزایی و ارتقاء سطح علمی مهندسان جوان و شرکت‌های مهندسی مشاور، تجربیات همکاران و دانش فنی خود را در اختیار جامعه علمی و اجرایی مهندسی قرار دهد.
مقاله پیش رو به تلاش جمعی از مهندسان شرکت مهندسین مشاور راه‌یاب ملل تهیه شده و از سوی دبیرخانه علمی سومین کنفرانس بین‌المللی مهندسی معدن و علوم زمین، جهت ارائه در کنفرانس تائید شده است.
با رشد و توسعه زندگی شهری و گسترش سیستم‌های حمل ونقل، استفاده از فضاهای زیرزمینی رشد روزافزونی پیدا کرده است. از جمله این فضاهای زیرزمینی می‌توان به انواع تونل‌های بین شهری، ایستگاه‌های مترو، پناهگاه‌ها و زیرگذرها اشاره نمود.
باتوجه به لزوم استفاده بلند مدت از این سازه‌ها لازم است مخاطرات احتمالی تاثیرگذار بر پایداری این سازه‌ها مورد توجه قرار گیرد. از جمله تهدیداتی که همواره یک سازه زیرزمینی در طول عمر خود از زمان اجرا تا بهره برداری با آن مواجه است، جریان و نشت آب به داخل سازه است. حضور آب علاوه بر تاثیر منفی در پایداری سازه، سبب کاهش عمر لاینینگ، خرابی تجهیزات داخل تونل و کاهش ایمنی ترافیکی می‌گردد.
از این‌رو بررسی میزان آب ورودی به سازه و استفاده از روش‌های کنترل آن، ضرروی است. در مورد آب‌بندی سازه‌های زیرزمینی روش‌های متعددی مانند بتن آب‌بند، غشاهای پلاستیکی (ژئوممبرن)، روش‌های تزریقی و غشاهای قیری وجود دارد.. با توجه به اینکه هدف آب‌بندی در پروژه باغان آب‌بندی به روش مثبت بوده است و همچنین با درنظرگرفتن مسائل اجرایی و برآورد مالی، از غشای پلاستیکی (ژئوممبران ) استفاده گردید.
در این مقاله با توجه به نشت آب میان لایه‌ای در حدود 4.5 لیتر بر متربع در روز، علاوه بر بررسی مشکلات ناشی از وجود این مقدار آب، بحث‌های اجرایی نحوه استفاده از این مصالح آب بند در تونل بین شهری باغان، واقع در محور جدید سنندج-مریوان مورد بررسی قرار گرفته است.